Perjalanan kami agak lama.
Di mana-manapun kami melihat air...air...tapi tetap kami tertegun dengan pemandangan yang dapat kami saksikan.
Pose menarik sebagai subject matter lukisan figura...kan!
Kami tiba di perkampungan orang asli. Ketua fasilitator program berjumpa ketua mereka untuk menyampaikan hajat kami - melawat sambil mempelajari adat resam dan cara hidup mereka.
Kami menjejak kaki ke kawasan mereka.
Pemandangan daripada daratan.Ketenangan meresap jauh dan dalam ke dalam diri.
Lagi pemandangan daripada daratan.
Murid kami menyampaikan buah tangan kami kepada ketua mereka.Amboi... Basri dan Isyraf, bukan main lagi posing!
Wakil murid perempuan menyampaikan buah tangan.
Syarat wajib - bergambar!Rumah kediaman mereka ringkas.
Sebelum kami tiba di sini, kami sudah ternampak sebuah kawasan penempatan di seberang sungai - perkampungan tersusun yang disediakan oleh kerajaan untuk mereka. Tapi mereka lebih selesa hidup dengan cara yang diwarisi sejak turun- temurun. Jadi mereka berulang alik antara kawasan penempatan baharu dengan kampung asal. Kerajaan juga menyediakan bot berenjin untuk mereka.
Kaum wanitanya.
2 comments:
alangkah indah sekiranya berpeluang mendiami persekitaran sebegitu...
Salam, persekitaran sedemikian sesuai untuk merehatkan fikiran kita yang sentiasa sibuk memikirkan hal-hal kehidupan. Untuk 'lari seketika' sekali sekala. Tapi untuk menetap...hmm mungkin sesuai mungkin juga tidak....
Post a Comment